TASVİR

Gece, kar taneleri usulca düşerken, yolun üzerini bembeyaz bir örtü kaplıyordu. Havanın soğukluğuyla birlikte sessizlik hakimdi; sadece karın yumuşakça yere çarpan sesi duyulmaktaydı. Işıklar, karla kaplanmış yolu yansıtarak parıldıyordu. Her şey donmuş gibi, zamanı durdurmuş bir dünyada yürümek, huzurlu ama gizemli bir hissiyat bırakıyor. Kar, geceyi sarmıştı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sonbaharın Beklediği

    Sonbaharın yalnızlığı başlar, sararmış yapraklarda;  Hücum eder unutulmaya, altın sarısı yapraklar da;   Baharın kapılarına kaçmak başlar, kışın Aralık'ında;  Anılar, acılar sonrası akan gözyaşlarında;  Sessizlik, ağlayan bulutların yağan gözyaşlarında;  Acılar, kışı bekleyen sonbaharın yağmurlarında...
Devamı

Yaprak

Yalnızlık kokardı yapraklar, kaybolan yıllarımı anımsayınca; Hücum ederdi anılar, altınlar ışıldayınca; Aralıktı kapılar, sanki kaç der gibi ama kaçmadım; Anılar gözümün önünden aktı, sonrasını unutmadım; Sessizlik düştü içime, bulutların altında durdum; Ben bekledim ama acılar kışı beklemedi, sonunda kendimi vurdum.
Devamı

Yalnızlığım

Yalnızlığım kaybolmuş yapraklar arasında, Duygularım arıyor seni ama nafile, aklım biliyor gittiğini. Anlamalıydım, sen kapıyı çarpıp gitmeden önce. Bitmişti aşkın. Kendime geleyim dedim, izin vermedi anılar. Buluttan ilk kar tanesi düştüğünde geleceğim demiştin bana. Kışı bekliyoruz, ben ve yanıma kalan acılar.
Devamı