Ormanda Bir Gün

Orman, sabahın erken saatlerinde çok sessizdi. Ağaçların yaprakları, rüzgarın etkisiyle hafifçe sallanıyor ve yavaşça yere düşüyordu. Hava, serin ama ferahlatıcıydı. Güneş, ağaçların arasından süzülen ışık huzmeleriyle ormanın zeminini aydınlatıyor, gölgelerle dans ediyordu. Yüksek ağaçların gövdesi, zamanla griye dönmüş ve bazıları yosunlarla kaplanmıştı. Ağaçların üzerinde tüyleriyle mutlu mutlu gezen kuşlar, birer birer cıvıldıyor, sesleri ormanın derinliklerine kadar yankı yapıyordu. Arada bir bir sincap, ağaç dalları arasında hızlıca hareket ediyor, bir yerden bir yere koşuyordu.

Yerdeki sararmış yaprakların üstünde adım attıkça hışırtılar çıkıyor, her adımda ormanın içindeki sessizlik bozuluyordu. Uzaktan bir dere sesi duyuluyordu; suyun kayalıklar arasında sürüklenerek akışı, huzur verici bir melodi gibi kulağa geliyordu. Havanın içinde hafif bir çam kokusu vardı, ormanın tüm doğal öğeleri birleşerek hoş bir koku yayılıyordu. Arada bir, büyük bir ağaç dalında bir örümcek ağı beliriyor, üzerinde sabahın ışığıyla parlayan su damlaları vardı. Bu manzara, doğanın en güzel anlarından biriydi. Her şey, ormanın derinliklerinde bir araya gelerek huzurlu bir denge oluşturuyordu.