Yapraklar Benimle Birlikte Ağlıyor

Yapraklar yalnızlıktan ağlıyor, anneleri kaybolmuş;

Yavaş yavaş benliklerini unutuyorlar, altına dönüşüyorlar;

Aralık ayı gelse biz de gitsek annemize, kaçsak buralardan sessizce;

Eski anılarım yağmur gibi akar zihnime, sonrasını düşünmek istemem kendimce;

Bulutlara çıkmak istiyorum, yerlere çakılmak, düşmek değil, ayağa kalkıp sessizce hayatımın son gününü beklemek istiyorum;

Kış gelince acıyı getirir beraberinde, yazı beklemek ise zor bir hal alır;

Yeter artık ben de uçmak, havalanmak istiyorum.