Hüzünlü Sonbahar

Yalnızlıklar içinde kaybolan yapraklar,
Altın rengindekiler unutulmuşluğun tunç kapısına hücum etmekte,
Bu yapraklar dahil ne varsa,
Unutulanların dünyasına kaçar aralığın gelmesiyle,
Güz sonrası ise eski anılar zihnimize usul usul akmakta,
Damlalar hüzünlü bulutlardan son kez düşmekte sessizce,
Cümle alem susmuş, acılar içinde kışı beklemekte.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sonbaharın Beklediği

    Sonbaharın yalnızlığı başlar, sararmış yapraklarda;  Hücum eder unutulmaya, altın sarısı yapraklar da;   Baharın kapılarına kaçmak başlar, kışın Aralık'ında;  Anılar, acılar sonrası akan gözyaşlarında;  Sessizlik, ağlayan bulutların yağan gözyaşlarında;  Acılar, kışı bekleyen sonbaharın yağmurlarında...
Devamı

Yaprak

Yalnızlık kokardı yapraklar, kaybolan yıllarımı anımsayınca; Hücum ederdi anılar, altınlar ışıldayınca; Aralıktı kapılar, sanki kaç der gibi ama kaçmadım; Anılar gözümün önünden aktı, sonrasını unutmadım; Sessizlik düştü içime, bulutların altında durdum; Ben bekledim ama acılar kışı beklemedi, sonunda kendimi vurdum.
Devamı

Yalnızlığım

Yalnızlığım kaybolmuş yapraklar arasında, Duygularım arıyor seni ama nafile, aklım biliyor gittiğini. Anlamalıydım, sen kapıyı çarpıp gitmeden önce. Bitmişti aşkın. Kendime geleyim dedim, izin vermedi anılar. Buluttan ilk kar tanesi düştüğünde geleceğim demiştin bana. Kışı bekliyoruz, ben ve yanıma kalan acılar.
Devamı