Eski Günler

Yalnız kaldık, kaybolan yapraklar gibi; 
Unuttuk, altın gibi o günleri;
Bazen kapının açılmasını bekleriz kaçmak için,
Sonrasında gözümüzün önünden akar anılar,
Bulutlardan sessizlik yağar bazen,
O güzel kışları özlüyoruz, acılar içinde.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sonbaharın Beklediği

Yaprak

Yalnızlığım